مقایسه سختی گیرهای پکیج

منطق عملکرد فیلترهای پلی فسفات بدین گونه است که کریستال هایی از پلی فسفات، داخل ظرفی مخصوص قرار داده می شود که درون این فیلترها جانمایی شده اند. زمانی که آب از فیلتر عبور می کند با هدایت و برخورد آب با کریستال های پلی فسفات، مقداری از آن ها در آب حل شده و بدین شکل عملیات سختی گیری (رسوب گیری) انجام می شود.

ولی دو نکته بسیار مهم وجود دارد:

1- در زمانی که سرعت حرکت آب زیاد شود بدین معنی که دبی آب بیشتری در منزل یا واحد درخواست شود، آیا میزان بیشتری از این ماده نیز در آب حل می گردد؟

خیر، چون زمان آب برای حل کردن پلی فسفات کمتر است و در جریان های بالاتر آب میزان پلی فسفات کمتری به سیکل تزریق می گردد که این اولین نکته منفی در این سیستم است و بدین معنی است که کنترل این سیستم در رسوب گیری کمتر می شود.

2- باید بدانید که پلی فسفات ها تا 4ppm در آب خوراکی هستند (4 میلی گرم در لیتر) و دوز بالاتراز آن غیر خوراکی یا اصطلاحا تاکسیک (TOXIC) هستند و باعث عوارض جانبی همانند استفراغ، سردرد، کاهش حجم ادرار، نفخ، دل درد، سرگیجه، پوکی استخوان، بیماری های کلیوی، ضربان قلب نامنظم و تشنج می گردند.

در نتیجه حتی اگر از پلی فسفات خوراکی هم برای ساخت کریستال یا کارتریج پلی فسفات استفاده شده باشد در صورتی که بیش از 4 میلی گرم در هر لیتر آب حل شود، غیرخوراکی است.

ممکن است که مطرح شود که آب گرم خروجی آبگرمکن یا پکیج شوفاژ دیواری استفاده شرب ندارد ولی پر واضح است که کسی نیز این موضوع را با مصرف کنندگان مطرح نمی نماید و گوشزد نمیکند. در نظر بگیرید که شب بعد از آخرین برداشت آبگرم مصرفی و بستن شیر، تا فردا صبح هیچگونه برداشتی از آب صورت نمی گیرد ولی صبح و در هنگام آخرین برداشت، حتما میزان پلی فسفات از حد خوراکی خارج شده است.

باید در نظر داشت که افراد، به خصوص کودکان در برداشت آب شرب از شیرآلات، احتمالا در وضعیت وسط شیر مخلوط (نه سرد تنها) از شیر برداشت آب خواهند داشت و حتی برخی برای پخت و پز، از آب گرم استفاده می کنند.